Eindelijk weer water onder de kiel.

Donderdag 1 april was het eindelijk zover! En niet eens een grap, de Alegria is weer te water gelaten. Grote schrik van mijn kant want de over ijverige werf medewerkers hadden de Alegria al in het water liggen voor dat ik er bij kon zijn! Alles natuurlijk prima in orde en wij, Klaas en ik, konden ons bezig gaan houden met het plaatsen van de masten. Diep respect voor Klaas, iedere keer dat wij samen wat aan de boot gaan doen worden we op de proefgesteld door de meest afschuwelijke weersomstandigheden die maar voor te stellen zijn. Toen de masten er af moesten lag er een dik pak sneeuw op de boot, tijdens het plaatsen van de masten hebben we al het mogelijke mee mogen maken als sneeuw, hagel, regen, harde wind en kou. Zelfs de werf baas begon vraagtekens te stellen bij de voorgenomen tocht! Als dit onze voorbode is??
Maar goed de boot ligt weer in het water, de masten staan, de zeilen zitten er in dus de zoveelste stap naar vaarklaar (lees reisklaar) is gemaakt.