Tocht Azoren Spanje deel 2

Tocht Azoren Baiona deel 2:
Vrijdag 09-07-2010, 10:00 - 41gr48’77’’N 16gr17’98’’W.
We gaan hard! Gemiddeld 6kn. We hebben eindelijk de befaamde westenwind gevonden, of zijn wij door de wind gevonden?? Nou ja maakt niet uit, het is een heerlijk bakstag wind kracht 4-5 Bft en de Alegria heeft er zin in. Gisteravond laat de spinaker gestreken en de zeilen als melkmeisje gehesen wat optimum rendement koppelt aan een stukje veiligheid. Ik zie de spinaker niet echt als een zeil om met een onervaren bemanningslid mee de nacht in te gaan (80 m2 zeil). Bovendien begon rond die tijd de wind stevig aan te trekken dus we kwamen ook al boven de maximale windbelasting van onze spinaker.
Maar goed toch nog ongeveer 6kn. Als we zo door kunnen zetten zijn we maandagmiddag al in Baiona. (Beyona of Beiona, in de verschillende kaarten/ omschrijvingen word deze plaats dus ook verschillend geschreven. Ik hou het maar op Baiona). Is wat mij betreft ook wel prima, we zeilen heerlijk alleen na ca 8 dagen is het ook super om weer voet aan vaste wal te kunnen zetten.
Anthony en ik hebben het samen nog steeds prima naar ons zin, we hebben lol en vullen elkaar goed aan. Anthony is een man van 25jaar die rond zijn 20st een opleiding heeft afgerond voor makelaar. Heeft een tijdje als makelaar gewerkt alleen toen besloten dat er buiten Parijs een wereld klaar ligt om ontdekt te worden. 3 Delig kostuum omgeruild voor een boxershort en een rugzak en de wereld in! Geen verantwoordelijkheden achter gelaten als vrouw, kinderen huis etc etc ,dus hier en daar wat geld verdienen, genieten en weer verder. Nooit van te voren weten wat de volgende dag weer gaat brengen, wie hij tegen gaat komen, waar hij slaapt, of terwijl, laat het leven maar komen zoals het komt ! Ik vind het mooi te zien dat er mensen zijn die op deze manier invulling aan hun leven willen en kunnen geven, vooral omdat ik natuurlijk absolute het tegenovergestelde ben! In mijn leven moet toch bijna alles tot in detail gepland en voorbereid zijn?
Deze tocht maakt me alleen wel heel wat duidelijk. Er is toch bijna niets in deze tocht dat echt volgens plan gaat? Wat vertelde de technische tegenslagen met de Alegria mij? Waarom gedroeg het weer zich absoluut niet volgens de statistieken? Hoe kwam het dat ik me zo belabberd en terneergeslagen voelde toen we in Horta aankwamen? Waarom ben ik iemand als Anthony tegen het lijf gelopen? Mijn zogenaamde zekerheden zijn behoorlijk onderuitgehaald en dat was even behoorlijk zwaar. Met excuus voor Horta. Ik heb alleen wel heel sterk het gevoel dat dit de ruimte heeft gecreëerd om wel met volle teugen van het verdere verloop van deze tocht te kunnen genieten. Heb nu meer het gevoel dat ik deze reis nu niet alleen onderga als een soort prestige tocht en omdat het moet, maar meer als een avontuur waarin ik mijn eigen rol kan en mag spelen.
Houdt nu niet in dat ik niet meer plan en of zekerheden probeer in te bouwen, maar dat heeft nu alleen met het varen zelf te maken, wil natuurlijk graag veilig en gezond aankomen. Heeft dus puur betrekking op het hier en nu en niet op wat volgend jaar misschien ……..
Wat een verschil met de heenreis! Ik geniet!
Ik heb trouwens Klaas hierboven expres niet genoemd omdat ik vind dat het moeten aanpassen van deze tocht (lees vakantie tocht) op generlei wijze opweegt tegen het geen Klaas heeft door moeten maken!

Zaterdag 10-07-2010, 0:30 - 42gr02’49’’N 14gr27’84’’W.
We hebben vandaag een top dag gehad. Ruim 130mijl afgelegd! Bijna constant rond de 6 kn gevaren, en dat met een bakstag windje van gemiddeld 4 Bft. De Alegria kan het wel!
Vandaag enorm gelachen. Het is al vreemd om midden op de oceaan het internationale olé olé te schallen, hoe vreemd is het om midden op de oceaan ineens een didgeridoo te horen!
Anthonie had zich ineens bedacht dat hij wilde oefenen en ik was al vergeten dat dat ding ergens achter een bank opgeborgen lag. Hij kan er nog op spelen ook!
Fransen staan toch ook redelijk bekent om hun smaak van lekker eten. Anthony is daar dus zeker geen uitzondering op, hij heeft bijvoorbeeld op Sãu Jorge een hele kaas gekocht waarvan men hem gezegd heeft dat deze nog minstens een maand moet liggen voor dat hij echt op smaak is. Deze kaas is nu dus een heel belangrijk onderdeel van de dag geworden. Hij wordt regelmatig verplaatst, uit de zon in de wind, uit de wind, omgedraaid, gepoetst en vooral aan geroken! Anthony verheugd zich nu al mateloos op het moment dat hij die kaas aan kan gaan snijden, máár, niet eerder dan over ongeveer een maand! Tot die tijd, alleen maar aan ruiken! Als hij maar niet in de kajuit hoeft te liggen!
We hebben vandaag verder nog een wat minder bericht ontvangen op de Navtex. Een zogenaamd SAR bericht. Search And Rescue allert. Er wordt gemeld dat men het contact heeft verloren met een 37” Catamaran varend onder Britse vlag met boot naam Katar. Deze boot had als laatste vertrek haven Angra do Hiroisma op de Azoren met als doel Porto. Dringende verzoek aan alle scheepvaart uit te kijken naar deze boot. Laten July en ik nu met de schipper en zijn maat van deze Catamaran hebben zitten praten. Deze boot is door een Brits echtpaar gekocht ergens in het Caribische gebied, waarna deze mensen een schipper hebben ingehuurd om de boot naar de thuishaven over te zeilen. Deze schipper vertelde ons dat dit een ex charter schip betrof dat in een hele slechte staat verkeerde. Ik hoop maar dat er niets ernstigs aan de hand is en dat het mogelijk alleen om een technisch mankement van bv de zend installatie gaat , heb in ieder geval de radar op maximaal bereik staan voor het geval we wel hun pad kruisen. We varen immers bijna hetzelfde traject. Dus theoretisch zou het mogelijk kunnen zijn dat we hun gaan zien.
Dit maakt mij wel weer extra duidelijk wat voor onzekerheid er thuis kan ontstaan als er een bepaalde tijd geen contact is geweest! Ik heb skype al aanstaan, alleen nu nog even een internet verbinding.
Over nog maar 240 mijl!
Zondag 11-07-2010, 0:30 - 42gr05’42’’N 11gr32’35’’W.
Zaterdag is weer een record dag, ruim 135 mijl afgelegd. Alleen een uur geleden was de wind in eens helemaal op. Een geweldige planning want we varen net de drukke scheepvaart route in van noord naar zuid en andersom. Ook nu is het, net als op de heenweg, weer druk met schepen dus staat de motor maar weer bij. De Genua is ingerold en de bazaan en grootzeil staan nog, klapperen alleen verschrikkelijk. Kan Anthony geloof ik niets schelen want die slaapt gewoon overal doorheen!
Hij slaapt vanaf aanmonsteren voorin, met de deur open. Of de boot nu stampt of niet, of ik het licht of de radio aan heb of niet, hij slaapt!
Al met al zijn we behoorlijk opgeschoten en zal ik morgen bij daglicht de snelheid uit de boot moeten halen om Bayona niet midden in de nacht aan te hoeven lopen! Toch wel weer een lekker idee, morgen zien we waarschijnlijk weer land! Land in zicht!! Weer een reden om een feestje op bouwen en Anthony te verlossen van weer een zware fles wijn uit zijn rugzak!
We hebben nog geen bericht op de Navtex gezien dat de catamaran weer terecht is. Nu weet ik niet of ze dat ook doen, of dat we mogen aannemen dat ze gevonden zijn als er binnen 24uur geen herhaalde oproep op de Navtex verschijnt. Ik hoop natuurlijk dit laatste.
Nog maar 112 mijl!

Zondag 119-07-2010, 12:30 - 42gr06’52’’N 10gr21’93’’W.
Vandaag zijn er cadeautjes uit gedeeld! En wat voor!
De dag begon als altijd, ik werd rond 08:00 wakker en constateerde dat er nog steeds geen wind was. We dobberen dus een beetje met de motor een heel klein beetje bij om in ieder geval zeker te zijn dat we met daglicht in Baiona aan zullen komen. Antony en ik zitten te praten over mogelijkheid om de spinaker te zetten toen we ineens het bekende blazen van een walvis hoorden. Niet één walvis, ik weet niet of je over een school walvissen mag praten maar als dat mag, dit was er één. Onder de boot , naast de boot zeg het maar. Grootte zeker 2x de Alegria, prachtig!!! We genieten, de dieren blijven ongeveer 15 min bij ons dus we kunnen foto’s maken, filmen etc etc. geweldig! Ik heb er geen verstand van maar volgens mij waren dit blauwe vinvissen. Er zwom er een langs de boot, echt op nog geen 2m afstand! En volgens mij was dit dier zeker 2x de lengte van de Alegria! Wat mooi!! Kijk maar naar de foto’s en filmpjes en luister vooral naar het geluid van het blazen! Een cadeautje?? Een cadeau met hoofdletters! We zijn daarna als een stel idioten zo het water ingedoken om de dieren misschien onder water nog te kunnen horen! Overigens wel na het nemen van een aantal veiligheidsmaatregelen. Het is hier maar 2,5km diep en we zijn nog ongeveer 80mijl uit de kust.
Dus vandaag gezwommen in de oceaan, walvissen gezien, prachtig weer, én morgen aankomst in Baiona om ongeveer 05:00 in de morgen.
Om dit alles te vieren hebben we nu dus maar eens gezondigd en een fles witte wijn opengetrokken met toast en geitenkaas. Het leven is geweldig!!
Maandag 12-07-2010, 1:30 - 42gr08’33’’N 09gr12’28’’W
De laatste mijlen, wegen het zwaarst? Gaat nu dus echt niet op, de zee is, op de oceaan deining na,zo glad als een spiegel en de windmeter geeft 0kn wind aan. Als je niet beter wist hadden we nu ook ergens op een meer in Friesland kunnen varen. Ik had dan alleen wel een beetje verbaasd opgekeken naar de fluorescerende strepen die door het water getrokken worden. Is een heel mooi gezicht, er is namelijk een soort plankton dat bij beroering een fluorescerend effect in het water geeft. We hebben momenteel weer dolfijnen om de boot die dus een soort lichtgevende sporen in het water achterlaten. Fascinerend en mooi.
Ondertussen hoor ik de Spaanse kustwacht de vermiste Catamaran Katar aanroepen, ze doen dit om de 3 uur. Weer geen reactie, weet niet wat ik ervan moet denken.
Maar goed we zijn Baiona aan het aanlopen, motor op ongeveer 1500 toeren, wat ongeveer
4 mijl/uur inhoud, omdat ik niet vóór zonsopgang bij ons waypoint vlak voor de aanloop van de haven, aan wil komen. Er is al weer telefoonverbinding dus even gauw een SmS’je naar July om aan te geven dat we veilig over zijn gekomen.