Einde van een prachtig avontuur

Enkhuizen, aan boord van de Alegria.
Nog een paar dagen en dan begint voor mij het ‘gewone’ leven ook weer. Dit wil zeggen, weer aan het werk en terug naar de normale routine van het dagelijks leven.
July en ik hebben besloten deze laatste paar dagen nog even lekker met de Alegria op pad te gaan. Nog even niet aan werk of iets dergelijks denken maar na mijmeren over die geweldige tocht die ik heb mogen maken.
Er wacht me alleen nog een heeel koud klusje! Ik zal het water in moeten om de schroef te inspecteren.
Vanaf ons vertrek uit Cherbourg had ik al het gevoel had dat er iets in de schroef zat alleen nog niet ernstig genoeg om me zorgen te maken. Bovendien hebben we na Cherbourg de motor maar heel beperkt hoeven te gebruiken dus ook niet echt last van gehad.
Tijdens het tochtje tocht van Lemmer naar Enkhuizen liep de snelheid al motorvarend echter terug tot nog maar 4Kn bij 2500 Rpm in plaats van de normale 6Kn! Nu werd het dus wel een probleem!
Na lang aarzelen hup het koude water in en ja hoor een fors stuk visnet in de schroef! Nog even een extra aandenken aan de Franse kust!

Terugkijkend op de tocht die ik heb mogen maken realiseer ik me dat deze tocht me veel meer gebracht heeft dan ik had durven dromen.
Een tocht compleet met mooie, nare, moeilijke en hele fijne momenten.
Een tocht waarbij ik mezelf een aantal keren keihard ben tegengekomen!
Een tocht vol fysieke en mentale uitdagingen en rust en ontspanning.
Al met al een geweldige motiverende ervaring en ik ben dan ook ontzettend dankbaar dat ik dit allemaal heb kunnen doen en meemaken.
Een tocht als dit heb ik echter absoluut niet alleen gedaan daarom wil ik dit verslag graag eindigen met het uitspreken van mijn dank aan alle mensen die mij zo geweldig geholpen hebben!
- Allereerst natuurlijk July. July stond 110% achter het plan, zelfs ondanks het feit dat ze zelf absoluut niet mee wilde varen. Ze heeft me vanaf het moment dat de beslissing genomen was echt te gaan, door dik en dun gesteund. Tijdens de voorbereidingen én vooral ook tijdens de tocht zelf!
- Mijn vrienden die me iedere keer weer volledig belangenloos hebben geholpen met raad en daad.
- Mijn collega’s die tijdens mijn afwezigheid mijn werk hebben overgenomen.
- En natuurlijk mijn opstappers, Erwin, Nico, Anthony, Lode en Klaas. We hebben met elkaar een geweldig avontuur beleefd!
- En dan natuurlijk iedereen die via mijn weblog mijn verslagen van commentaar/ steun hebben voorzien. Het was super te zien hoeveel mensen onze avonturen gevolgd hebben!

En nu dan weer het gewone leven. Het voelt vreemd, mijn droom is in vervulling gegaan en ik zit me nu een beetje af te vragen hoe nu verder. Hoe zal mijn volgende droom er uit gaan zien? Komt er nog een volgende droom?
Er zijn me in ieder geval een aantal dingen heel duidelijk geworden:
-Dromen zijn het waard om geleefd te worden, als je een droom hebt, ga er dan voor! Wacht niet tot het niet meer kan! Er zijn altijd honderden redenen te bedenken om iets niet te gaan doen of uit te stellen, bedenk dan alleen wel dat juist die ene reden om er wel voor te gaan je zo veel moois kan opleveren dat alle mogelijke bezwaren uiteindelijk verdwijnen als sneeuw voor de zon! Het leven is kort en wij zijn de enige die er zelf wat moois van kunnen maken!
-Een tocht als dit smaakt, voor mij persoonlijk, absoluut naar meer! In wat voor vorm is me nog niet duidelijk, ik zou namelijk niet graag weer zonder July op pad willen gaan, alleen dat er weer een tocht gaat komen is me wel heel duidelijk!

Weetjes over de tocht zelf:
Afgelegd: 4419 zeemijlen
Totale zeiltijd: ca 900 uur
Motoruren: 446 uur
Verbruikt: 758Ltr diesel
25 verschillende havens bezocht