Tocht São Jorge -> Horta

01-06-2010
De volgende dag, de haven waar we liggen is nog niet afgebouwd, nog geen douche gelegenheid, dus besluiten we direct door te varen naar Horta. Bijna een volmaakte zeildag, een beetje zon, wind en een redelijk strakke oceaan. Tot 2 uur voor aankomst, en ja hoor, windkracht 5-6, zwaar bewolkt en weer buizen! Het hoort er zo langzamerhand bij, we beginnen het alleen wel een beetje zat te worden!
En dan Horta, volgens alle zeilbladen het zeilers paradijs waar alle wereld zeilers bij elkaar komen voor dat begonnen wordt aan oversteken richting carib, middellandse zee en/of de westkust van Europa.
Wat een desillusie! De haven is redelijk, afgezien van het feit dat je ruim een uur bezig bent met het invullen van papieren voor, de havenmeester, de douane, de immigratiedienst én de politie en dan uiteindelijk 4 dik voor de kade kunt aanmeren.
En dan Horta, Horta zelf is geen gezellige stad! Geen leuk centrum of boulevard vol terrasjes of kroegen!
Café sport, het fameuze zeilers café is een, meestal overvol, café waar je voor het bestellen van een pilsje toch zeker een half uur moet reserveren. Je moet namelijk eerst bij een dame in de hoek je bestelling opgeven en betalen, dan krijg je een bonnetje mee waarmee je aan de bar je drankje kunt bestellen welke je dan aan je tafeltje mag nuttigen. Je bent niet de enige in de rijen dus geduld! Een beetje vreemd? De sfeer is er echter hartstikke gezellig, allerlei verschillende inter-nationaliteiten met allemaal de zelfde passie én natuurlijk de bijbehorende sterke verhalen.
We zijn er dus! We hebben een prestatie geleverd die er toe doet! Persoonlijk heb ik erg veel over mezelf geleerd, waarbij tot mijn eigen verbazing ook heimwee behoort. Nooit gerealiseerd dat me dit zou overkomen het gevoel van heimwee weegt momenteel zelfs nog zwaarder dan het gevoel van de euforie deze etappe volbracht te hebben. Uiteraard begrijp ik dat moeheid én het slechte weer niet bijdragen aan de feestvreugde, alleen dat dit mij zo heftig zou raken?? Ben ontzettend blij July, via Skype, weer te kunnen zien en spreken!
02-06-2010:
Het regende enorm vanochtend. Nico is gisteravond lekker blijven hangen in cafe sport en is kennelijk vanochtend om 3 uur pas weer aan boord gekomen, ik was in een soort van coma en heb daar dus niets van gemerkt . Nico heeft kennisgemaakt met een Fransman die een boot zoekt om over te steken naar Spanje of Portugal. Dat dit heel relevant zou gaan worden besefte ik niet eerder dan na dat ik Klaas, de derde opstapper aan de telefoon had gehad! Het blijkt dat Klaas halsoverkop een openhart operatie moet ondergaan! Morgen 3 Juni wordt hij geopereerd! Ik leef met hem mee en hoop en duim voor hem dat hij hier weer vlug bovenop komt. Ongelofelijk, toen ik hem aan de telefoon had zat hij meer in over deze reis en hoe dit op te lossen dan met zijn operatie! Voelt warm en goed en heb diep respect voor deze man, wens hem meer dan het allerbeste toe!
Uiteraard heeft het feit dat hij dus niet mee kan consequenties voor de rest van deze tocht. Lode, de vierde opstapper kan zijn verlof niet verzetten wat voor mij zal betekenen dat ik eigenlijk op zoek moet naar een opstapper voor het traject Azoren -> Spanje/ Portugal en mogelijk zelfs verder richting noord. Voorlopig sla ik de Canarische eilanden en Madeira maar over en kies dus weer voor het kortste traject van de Azoren naar de vaste wal van Europa. Of dit Lissabon wordt of weer La Carona weet ik nog niet.